Çağımıza atom çağı, füze çağı ve modern çağ demek yerine bunalımlar çağı demek daha yerinde olur. Çağımız insanı, cemiyetin bütün kesimlerini bir ahtapot gibi saran korkunç bir buhranın kıskacında kıvranmaktadır. Huzur, mutluluk, saadet gibi terimler modern insanın lügatinden adeta silinmiş gibidir.

Üretimi hızlandıran dev yapılı makinalar, her an insan neslini tedirgin eden korkunç silahlar, gökleri delercesine uzanan devasa binalar, ışık hızıyla yarışan uçaklar, tek kelimeyle modern teknolojinin ortaya koyduğu imkanlar, artık insanoğluna mutluluk vermiyor. Maddenin kuduran, kudurdukça azgınlaşan amansız dalgaları altında ezilen insanoğlunun ruhu, büyük bir tehlike ile yüz yüzedir. Ya dar madde kalıplarını yırtıp var olduğunu ispatlayacak veya bir mengeneden farksız kabuğunun ağırlığı altında yok olup gidecektir.