Eğitim camiası içerisinde öğrencive velilerile yakın ilişkiler içerisinde bulunduğunuz zaman bölge insanının karakter yapısını, ahlakını, geleneklerini ve yaşam tarzını daha yakından tanıma fırsatınız olur.

Kasabamızdaki görünüme baktığımızda eğitim çağındaki çocuklar ve gençlerimizin sorunlu bir geleceğe doğru gittiğini görüyoruz. "Sorumluluk almaktan kaçan, ciddiyetten uzak, vurdumduymaz tavırlar içerisinde bir neslin yetiştiğini gözlüyoruz desek yanlış olmaz.” Eskiden öğretmenlerimiz ev ödevleri veya başka bir sorumluluk verdiğinde verilen görevi öğrenciler olarak mutlaka yerine getirirdik. Öğretmenlere saygı duyar, onların davranışlarını örnek alırdık. Onların yanında ağzımızdan hiç bir kötü söz çıkmazdı. Biz aslında öğretmenlerimizden korkmazdık ancak onlara saygı duyardık.

Son yıllardaki öğrenci davranışlarına baktığımızda durumun değiştiğini gözlemliyoruz. Öğrenci davranışları; okul içinde veya okul dışında ciddiyetten uzak, sorumsuz, kuralları önemsemeyen, kuralları anlamayan –anlamak istemeyen- onlarca defa yapmayın denilen şeyleri yine yapmaya devam eden bir ahlak ve kültür haline dönüştü.

Çocukların yetişmesinde ailenin rolü çok önemli olmasına rağmen sağlam karakter ve güzel ahlak kazanılmasında ailelerin yeterince ilgigöstermedikleriyetersiz kaldıkları gözlenmektedir. Veliler ile okul arasında Okul-aile işbirliği sağlanamamaktadır. Çocukların takip edilmesi davranışlarının izlenmesi-gözlenmesi yapılmıyor. Çocuklardan sadece akademik başarı bekleniyor, ancak iyi ahlak ve edep gözardı edilmektedir.

Sonuç olarak;Geleceğimizin güvencesi olan gençler ve çocukların eğitimi çok önemlidir. Bu konuda ailelere ve büyüklere önemli görevler düşmektedir. En önemlisi; çocukları başıboş bırakmamak, ihtiyaçları ile ilgilenmek, onları dinlemek, anlamak ve sahip çıkmaktır. Geçmişten gelen ahlaki değerlerimizi edep ve sorumluluk duygularını onlara kazandırmamız gerekir. Tüm bunlar geleceğimiz için hayati önem taşımaktadır.

Selam ve saygılarla. . .