Otomobille kasabaya ilk girdiğimiz yerden itibaren arabanın kaportasından ses gelmeye başlıyor. Bizi ilk karşılayan çukurlar ya da hendekler oluyor. Hendek ve çukurlara düşmemek için çetin bir mücadeleye girişiyorsunuz. Birkaç yere parça olarak kilit parke taşı döşenmiştir. Oralarda pek sorun yok. Ama geri kalan yerler gerçekten içler acısı halde. 45 yıllık Ellek Belediyeciliğine bu yollar yakışmıyor.

Ellekli daha sağlam ve daha düzgün yollara layık. Artık kötü yollarda gitmekten, çukur ve hendeklere düşmekten bıktık usandık. Arabayla uzak yollardan gelip de kasabaya girdiğimizde; "Gene geldik şu bozuk yollara” diye hayıflanıyoruz. Sitem ediyoruz, bazen kahır ediyoruz. Ama değişmeyen gerçek yollarımız bozuk hala da bozuk.

Yağmur yağar çukurlar oluşur, güneşli günler gelir çukurlara toprak doldurulur, yağmur tekrar yağdığında çukurlardaki topraklar suyla gider, çukurlar tekrar ortaya çıkar, tekrar çukurlara toprak ve çakıl dökülür. Bari çukurluklara sıcak asfalt dökülse diyoruz ama o bile dökülmüyor. Ellek’ te yol sorunu kısır döngü halinde böylece sürüp gidiyor. Ama bir türlü kesin çözüm üretilmiyor – üretilemiyor.

Daha önceki yazılarımda da dediğim gibi bu ve buna benzer sorunlar sadece günümüzde ortaya çıkmamıştır. Eskiden beri gelmektedir. Ama bu sorunlar kökleşmiş diye zaten böyle gelmiş diye ertelemek doğru değildir. Kasaba halkı olarak artık sağlam yollarımıza kavuşalım.

Saygıve selamlarla.. .